W jakim silniku uzwojenia połączone są w sposób przedstawiony na rysunku?

Klatkowy jednofazowy 

Silniki jednofazowe są przystosowane do współpracy z siecią jednofazową. Stosowane są głównie w napędach urządzeń gospodarstwa domowego, napędach urządzeń rolniczych, w przemyśle lekkim i automatyce. Moc ich nie przekracza najczęściej 2kW. 

Podstawową wadą silnika jednofazowego jest brak momentu rozruchowego. Moment rozruchowy może powstać gdy istnieje strumień wirujący. Natomiast pole wirujące może powstać jeżeli istnieje przesunięcie zwojów w przestrzeni i są one zasilane prądami przesuniętymi w fazie. Aby spełnić ten warunek, w silnikach tego typu prócz uzwojenia głównego, stosuje się uzwojenie pomocnicze o dużej rezystancji albo do obwodu tego uzwojenia dołącza się kondensator. Uzwojenie pomocnicze o zwiększonej rezystancji może być dołączone tylko podczas rozruchu, dlatego nazywa się je uzwojeniem rozruchowym. Uzwojenie pomocnicze z kondensatorem może być dołączone 
na czas rozruchu (tzw. kondensator rozruchowy) lub może pracować z uzwojeniem głównym (tzw. kondensator pracy). 

Silnik z kondensatorem pracy jest obecnie powszechnie stosowany z uwagi na swoje lepsze właściwości niż silniki z uzwojeniem rezystancyjnym.
Uzwojenie pomocnicze rozruchowe rezystancyjne lub kondensatorowe musi być odłączone po rozruchu silnika. Realizuje się to za pomocą:

wyłączników elektromagnetycznych - reagują na wartość prądu w uzwojeniu głównym. Otwierają obwód uzwojenia pomocniczego natychmiast po zmniejszeniu się prądu rozruchowego w uzwojeniu głównym.

wyłączników odśrodkowych - przerywają obwód uzwojenia pomocniczego po osiągnięciu przez wirnik prędkości wirowania o wartości ok. 0,8 prędkości synchronicznej.

Teraz przejdźmy do praktycznych rzeczy. Po odkręceniu dekla z tabliczki zaciskowej silnika, na drugiej stronie powinien być przedstawiony schemat połączeń silnika w różnym kierunku wirowania.

Może się zdarzyć, że takiej informacji nie znajdziemy. Co należy więc zrobić? Najlepiej odpiąć wszystko i ustalić końce poszczególnych uzwojeń oraz pomierzyć rezystancje. Uzwojenie pomocnicze ma większą liczbę zwojów wykonaną cieńkim drutem dlatego będzie miało większą rezystancję.W naszym silniku ustalono:

uzwojenie w czerwonej izolacji - końce Z1,Z2,wartość rezystancji 33 Ohm

uzwojenie w białej izolacji - końce U1,U2,wartość rezystancji 17,8 Ohm.

Uzwojenie w białej izolacji jest uzwojeniem głównym, a w czerwonej - uzwojeniem pomocniczym.

Uzwojenia należy połączyć według schematu. Biegunowość kondensatora nie ma znaczenia. Aby zmienić kierunek wirowania silnika należy połączyć Z2 z U2 oraz Z1 przez kondensator C z U1.Poniżej przedstawione są zdjęcia połączeń w puszce zaciskowej silnika dla dwóch kierunków połączeń.

Źródło: www.kwalifikacjewzawodzie.pl